pembe sakuram

Pierrot: Hüzünlü Yalnızlığın En Saf Yüzüdür O...

Seksenler çocuğu olmak hüzünlüdür... Zevkli herşeyin hemencecik sonu geliverirdi. Yenisine sahip olmak ise zahmet gerektirir, hiç de kolay olmazdı. Onun için de sahip olduklarımız değerliydi bizim için. Rengarenkçokomel kağıtlarını tırnağıyla düzleştirip kitap aralarında bir hazine gibi saklayıp, sonra da o incecik parlak kağıtlara hayran hayran bakmayanımız var mıdır? Bitişlere çok aşinaydık biz. Bitiş. Sonra da arkasından gelen hevesli bir bekleyiş. Seyredeceğimiz onlarca dizi ya da çizgi filmlerimiz yoktu bizim. Başladığı an herşeyi bırakıp ekrana kitlendiğimiz bir "Küçük Ev" vardı mesela. "Heidi" vardı sonra...