Yaklaşık bir ay önce "Şöyle bol bol kar yağsa da mahsur kalsak bir yerlerde..." diye dileğimi paylaşmıştım birisiyle. Ne yalan söyleyim, pek umudum yoktu aslında. Çünkü, kar yağacağına hava aksine günlük güneşlik gidiyor beni de temennimden uzaklaştırdıkça uzaklaştırıyordu. Derken, bu haftanın başında iki üç güne kadar yoğun kar yağışı olacak haberleri dolaşmaya başladı. Acaba mı? Olur mu? Yılbaşına karla girer miyiz gerçekten diye heyecanlanırken dün karın ilk taneleri düşmeye başladı. Yüreğim hopladı. Evet, bir kar tanesiyle bile yüreğim hoplayabiliyor benim bu arada.
Dün oğlumun başına gelen tatsız bir olaydan dolayı hastaneye gitmiştik. Senenin -beni o çok heyecanlandıran- ilk karıyla karşılaşmam da hastane çıkışı oldu. "Tamam" dedim. Kar nihayet başladı. Mahsur kalma dışında dileğim tutmuştu. Artık kötü zamanları geride bırakıp iyi bir enerjiyle bunun keyfini çıkarma zamanıydı. Spor ve güzel bir masajın ardından hediyelerimi almak üzere Akmerkez'e gittim. Şehir AVM'den geçilmiyor olsa da ben yolumun üzerinde olduğundan olsa gerek bu tür işlerimi yapmak için Akmerkez'e gitmeyi her zaman çok daha pratik buluyorum. Alışveriş merkezinin kapanmasına yakın çıktığımda dışarıda kar iyice bastırmıştı. Nispetiye gibi bir ana caddede bile arabayı kullanmak oldukça zorlaşmıştı. Yirmi beş senelik şöförlüğüme güvenerek yavaş yavaş, hiç panik olmadan yoluma devam ettim. Ne olduysa evime varmaya iki dakika kala oldu. Onlarca aracın yolunu bulmaya çalıştığı kargaşada önüme geçen bir minibüs tersine dönüp de benim yolumu kesince, yoluma kayarak devam etmeye çalışan ben minibüsün üzerine çıkıverdim. Bu darbe de bana mısın demedi ve ben biraz daha kayarak sağ taraftaki kaldırımı hedef aldım ve arabamı ancak o şekilde durdurabildim. Sonrasında yaklaşık bir saat aracın içinde mahsur kaldım. Kontrol yitirmenin verdiği çaresizlikle bir yandan ağlarken bir yandan da kendime güldüm. Mahsur kalmak mı istemiştim? Bu da olmuştu ama hayal ettiğimle hiç de alakası olmayan bir şekilde.

Eve vardığımda gece yarısı olmuştu bile. Gözümü kapadığımda yanımda çocuklarım, sağ salim yatağımda olduğum için şükrediyordum. Bu sabah gözümü bembeyaz bir güne açtım. Dünün tüm kötü enerjisini üzerimden silkeledim. Kızım, ben ve Tinky bahçede sitenin diğer çocuklarıyla kar keyfi yaptık. Sonra kendi kendime tembihledim. Bundan sonra evrenden bir istek yaparken, isteğimi en ince ayrıntısına kadar detaylandıracağım :)


Şehnaz Tuna
12/31/2015
Etiketler : Kar
