Üniversite hayatım boyunca okuduğum yüzlerce kitap arasından Balkan Politikası kitabıma kütüphanemde çok özel bir yer ayırmam, evlilik öncesi ve sonrası her iki soyadımın da aynı olması sebebiyle doğduğumdan bu yana Tuna soyadımın hiç değişmemiş olması, baba tarafından kökenlerimin Balkanlara dayanması ve son olarak Bregovic aşkım ve onun tapılası müziğine olan hayranlığım... Tüm bu Balkan sembolleri hayatıma ince birer nakış gibi işlenmiş sanki. Geçtiğimiz günlerde daha önce kaç defa izlediğimin sayısını unuttuğum, Balkan müziğinin büyük ismi Goran Bregovic konserlerinden birine gittim yine. Ve sanki ilk defa seyrediyormuşcasına bir kez daha büyülendim. Zaten gitmiş olanlarınız gayet iyi bilir, Bregovic konserlerinde kadın ve erkek hiç farketmez, topluca büyülenir, kadınsanız bir de üstüne üstlük, bana göre gelmiş geçmiş en karizmatik ve seksi erkeklerden biri olan bu Balkan adama bir de aşık olur öyle çıkarsınız o konserden :)
Maslak UNIQ Center'in içinde yer alan, tamamı oturmalı 5000 kişi kapasiteli Volkswagen Arena Konser Salonu'nun yaklaşık yüzde sekseni hayranlarıyla dolmuştu Bregovic'in o gece. Konser alanını dolduran binlercemiz orkestranın bir an önce sahnedeki yerini almasını sabırsızlıkla beklerken salonun sağ tarafından gelen trompet ve saksafon sesleriyle aynı anda kafalarımızı o yöne doğru döndürdük. Ben daha önceki konserinden bu şova alışık olmamla beraber bu anı sanki ilk defa yaşıyormuş gibi heyecanlanırken, bu başlangıç ilk defa gelenler için oldukça şaşırtıcı olmuştu. Bregovic'in adeta imzası haline gelmiş melodiyi tanıyıp da heyecanla yerimizde kıpırdanmaya başlarken bu sefer de aynı ezgi salonun sol tarafında yankılanarak kulaklarımıza ulaştı. Düğün ve Cenaze bandosu ekibi işte böyle bir sürprizle seyircilerin arasından yürüyerek sahneye görkemli bir giriş yaptı. Heyecanın dorukta olduğu tam bu noktada ince uzun boyu, beyaz takım elbisesi ve yandan ayırdığı, dağınık, kıvırcık saçlarıyla Goran sahneye çıktı. Islık ve çığlıkların zirveye ulaşmasıyla beraber orkestra da tüm hızıyla çalmaya başlamıştı bile.
2012 yılında çıkarmış oldukları son albümleri Çingeneler için Şampanya'dan (Champagne for Gypsies) çaldıkları parçaların yanı sıra eski albümlerinden seçilmiş Balkan melodileriyle ruhumuzu renklendiren Goran Bregovic ve orkestrası aralıksız iki saat on beş dakika boyunca sahnede kaldılar. Bregovic konserin hemen başlarında seslendirdiği ve kendisinin en bilindik parçalarından biri olan Ausencia'yı bu şarkıyı sıkça seslendirmiş olan, 2011 yılında kaybettiğimiz çıplak ayaklı diva Cesaria Evora'ya ithaf etmesi unutulmaz sanatçıyı bir kere daha anmamıza sebep oldu. Bu muhteşem orkestranın tamamı erkek olan Sırp çalgıcılarının yanısıra grupta yer alan, geleneksel kıyafetler giymiş Bulgar kadın vokalistlerinin ekibe kattıkları hava ve şarkılarını söylerken elleri bellerinde sergiledikleri sempatik teatral şov gerçekten görmeye değerdi. Konserin sonuna doğru bu iki bayan vokalistin seslendirdiği oldukça duygulu bir şarkıyı Bregovic de dahil tüm erkek ekibin yüzleri onlara dönmüş bir şekilde, elleri önlerinde adeta saygı duruşu pozisyonu almışcasına pür dikkat bir şekilde dinlemeleri ve bu ritüelin yaratmış olduğu ortam beni inanılmaz duygulandırdı. Ara sıra duygulanmakla beraber çoğu zaman çoşkunun zirvesinde dinlediğimiz konserin en eğlenceli bölümü savaş temalı Kalasnjikov ve Bella Ciao şarkılarının nakarat bölümlerini hep beraber söylediğimiz anlar oldu.
Konserin başından itibaren tüm konsere damgasını vuran ise Bregovic'in sürekli tekrarladığı şu slogan oldu:
If you don't go crazy here, you are not normal! (Eğer burada delirmezsen, normal değilsin!)
Bu cümle o gece orada bulunan herkes için geçerliydi sanırım.Çünkü biz o gece yaklaşık dört bin kişiden oluşan bir topluluk halinde delicesine çoştuk ve çılgınlar gibi eğlendik. Ben konserin yanısıra her zamanki gözlemci merakımla seyircileri de izledim. Ön sıralardaki yaşlı bir amca bir yandan dans edip diğer yandan da elindeki akıllı telefonuyla konseri ve seyircileri bir muhabir edasında kaydediyor, tam önümde oturan baş örtülü bir bayan elleri havada parçalara eşlik ediyordu. Loca tarafında bir genç, megastar Tarkan'ı aratmayacak figürlerini sergilerken, saçları kıvır kıvır, ruhları kıpır kıpır genç kızlar sahne önünde zıplayarak dans ediyorlardı. "İşte bu!" dedim. Müziğin evrenselliği buydu ve Bregovic de bu alanda bir kere daha farkını göstermişti. En azından benim için...
Kulağımda bir sonraki Bregovic konserine kadar silinmeyecek eşsiz tınılar bırakan bu geceden ayrılırken dudağımda ve zihnimdeki Balkan notalarının mırıltısı daha uzunca bir süre devam etti...
Şehnaz Tuna
5/17/2015
Etiketler : Balkan, Düğün ve Cenaze Bandosu, Volkswagen Arena , Goran Bregovic
